Hierbij werd gepreciseerd dat de voorziene wachttijden bij het laden en lossen van brandstoffen
alsook de genomen rusttijden in het bijzonder met het oog op de verkeersveiligheid niet beschouwd worden als arbeidsduur in de zin van artikel 19 van de Arbeidswet van 16 maart 1971. Deze tijden – die weliswaar verder aan het normale uurloon moeten worden vergoed - dienen niet op gedetailleerde wijze verantwoord te worden. Ze kunnen maar in rekening worden gebracht tot maximum 2 uur per werkdag (*) en 10 uur per week. Een werkdag is een periode van 24 uur die aanvangt bij het begin van de werkzaamheden na het einde van een dagelijkse of wekelijkse rusttijd.
Voorbeeld
Prestaties chauffeur tewerkgesteld met arbeidscontract van 8 uur per dag en 40 uur per week
| Reële prestaties | Arbeidstijd | Beschikbaarheidstijd niet als arbeidstijd beschouwd | |
| Maandag | 8 + ½ uur | 8 uur | 30 minuten |
| Dinsdag | 10 uur | 8 uur | 2 uur |
| Woensdag | 9 uur | 8 uur | 1 uur |
| Donderdag | 11 uur | 8 uur | 2 uur (**) |
| Vrijdag | 8 uur | 8 uur | 0 uur |
| Totaal | 46 + ½ uur | 40 uur | 5 uur + ½ uur |
(*) Specifiek voor bedrijven waar een ploegensysteem werd ingevoerd (bijv. voor bevoorrading van tankstations) werd in het nieuwe KB bepaald dat onder “werkdag” moet worden verstaan: de periode van 24 uren die aanvangt wanneer de werkman aan zijn werkzaamheden begint na het einde van een dagelijkse of wekelijkse rusttijd.
(**): het saldo (1 uur) komt in de “pot” van de overuren